نامه ای به خودم

سلام مریم جان خوشحالم که این روز ها راهت را پیدا کردی و وارد دنیای نوشتن شدی. 
یادم است آن اوایل که شروع کردی به نوشتن کمی نگران اما پرانرژی بودی، میدانستی راه دراز و پر پیچ و خمی داری اما آن را در نیمه رها نکردی.

🔸️به تدریج نوشتن برای زندگیت تبدیل به یک اولویت جذاب و دوست داشتنی شد و تو را وارد جهانی کرد که هیچ وقت به ذهنت هم خطور نکرده بود.
تو اعتماد مرا جلب کردی و باعث شدی از بودن با تو احساس خوشبختی داشته باشم.

🌀 به نظرم نوشتن برای تو مثل یک ساعت است، ساعتی که باید به موقع کوک شود تا بیدارت کند و تو را در آغوش قلم و کاغذت رها کند.
یک ساعت وقت شناس که تداوم را به تو می آموزد و با آلارم دلنشین خود سفر نوشتن را برایت لذت بخش می کند ..

آن وقت تو در گذر سریع زمان، مروارید کلمات را به هم پیوند می دهی ..

امیدوارم ساعت نوشتنت همیشه کوک باشد ⏰

حق یارت مهربانم